5 มกราคม 2556 @ เอาปุยฝ้ายไปเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องกับที่เก่า ที่ลืมไปแล้ว แถวบางบัวทอง

สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้ผมตั้งใจว่าหลังจากกลับจากการเรียนที่พระจอมเกล้า' ลาดกระบัง แล้ว จะไปแวะที่ปั๊มเชลล์ แถวสนามบินน้ำ เจ้าประจำที่ทำมากว่า 15 ปี ตั้งแต่ก่อนรถคว่ำ แต่ปรากฏว่าพอไปถึงหาไม่เจอ วนรถอยู่ 1 รอบ มองดูอีกทีปรากฏว่าปั๊มกำลังทุบทิ้ง แต่น่าแปลกใจที่ร้านกาแฟยังอยู่เหมือนเดิม คราวนี้ลำบากแล้วจะไปที่ไหนต่อดี ไม่น่าเชื่อว่าตลอดเส้นทางกว่า 10 กิโลเมตรที่พยายามมองหาปั๊มที่มีการถ่ายน้ำมันเครื่อง กลับพบว่าไม่มี

ผมจึงตัดสินใจให้ไปที่ปั๊มเชลล์ ที่ไกลออกไปแต่ผมรู้จัก คือ ตั้งอยู่หัวถนน 345 ขับรถไปไกลอีก 9 กิโลเมตร ปรากฏว่าที่ศูนย์บริการ V-Serve ทั้งๆ ที่เปิดศูนย์ กลับไม่มีช่าง บอกว่าจะรอ เด็กปั๊มบอกว่า ลาหยุด 1 วัน จึงมุ่งหน้ากลับบ้าน และนึกขึ้นมาได้ว่าที่ปั๊ม ปตท.ตรงข้ามโรงเรียนวัดละหาร ภายในปั๊มมีที่เปลี่ยนน้ำมันเครื่อง จึงลองแวะไปดู คือที่นี่ไม่ใช่ศูนย์ ที่แต่งตัวยูนิฟอร์มของ ปตท.

คิดอยู่สักพัก และตัดสินใจเปลี่ยนถ่ายน้ำมัน+ไส้กรอง+ประเก็นยาง ที่นี่เลย เนื่องจากเลขกิโลนั้นมาถึง 6,000 กิโลเมตรแล้ว ต้องเปลี่ยนแล้ว ถึงทางศูนย์ซูซูกิให้ใช้ได้ 10,000 กิโลดมตรก็ตาม สำหรับผมแล้ว ทุก 10,000 กิโลเมตรจะเข้าศูนย์ทำครบทุกอย่าง แต่พอถึงครึ่งทาง น้องผูช่วยที่ขับรถมีกบอกว่าน้ำมันเครื่องดำแล้ว จึงเปลี่ยนเป็นประจำ และสำหรับครั้งนี้งบประมา 980 บาทครับ เหลือน้ำมันเครื่อง (ที่ใช้สำหรับรถติดแก๊ส) อีก 1 ลิตร / สะสมครบ 4 ลิตรก็ไม่ต้องซื้อน้ำมันเครื่องครับ ช่างที่เปลี่ยนบอกว่าถ้าทำอย่างนี้จะดีกับเครื่องยนต์ ตั้งแต่ได้ปุยฝ้ายมา ผมก็ทำแบบนี้มาตลอดครับ










หวังว่าบทความนี้จะพอเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ บ้างนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น